Jak czytać etykiety na produktach spożywczych?

Zewsząd słyszymy o tym, że warto przyglądać się etykietom produktów podczas robienia zakupów. Powinniśmy sprawdzać skład, zanim włożymy coś do koszyka. Czy jednak wiemy, na co w zasadzie zwracać uwagę? Czy wiemy jak czytać etykiety na produktach spożywczych?

 

Istnieje kilka prostych zasad, o których warto wiedzieć.

Po pierwsze, nie wybierajmy produktów o długiej liście składników. Im lista jest krótsza- tym lepiej. Po drugie, zrezygnuj z produktów, w których  w składzie znajdują się nazwy, których nie potrafisz wypowiedzieć. Ostatnią ważną rzeczą jest fakt, że produkty wymieniane są w kolejności malejącej. Zwracja uwagę na to, co znajduje się na początku listy. Unikaj produktów, w których jest to cukier, sól czy np tłuszcz palmowy.

Zwróć również uwagę na datę ważności produktu. Może ona być napisana na dwa sposoby.

 

 

„Należy spożyć do”- mówi o tym, że po upływie terminu ważności mogą zajść zmiany mikrobiologiczne w produkcie. Spożycie wtedy, może doprpowadzić do zatrucia. Takie produktu nie wolno spożywać po przekroczeniu terminu ważności.

„Należy spożyć przed”- informuje nas tylko o zmianach organoleptycznych, może zmienić się barwa, konsystencja lub smak, ale spożycie nie powinno być dla nas szkodliwe.

Pozostaje jeszcze kwestia „strasznych E”.

Barwniki są znakowane symbolami od E100 do E199.
Ale ciekawostka! Nie wszystkie „E” są straszne!
Dla przykładu dodatek E160a to karoteny z marchwi, a E160b to annato czyli barwnik, będący mieszaniną karotenoidów, pozyskiwany z nasion drzewa tropikalnego arnoty właściwej.

Barwniki znajdujemy w marmoladach, żelach, gumach do żucia, powłokach tabletek. Mogą wywoływać różne reakcje np. pokrzywkę, duszności. Błękit ubrylantowany (E133) dodawany do warzyw konserwowych może być szkodliwy dla osób cierpiących na zespół jelita drażliwego i inne schorzenia układu pokarmowego.

Konserwanty są znakowane od E200 do E299.
Dla przykładu E210 to benzoesan sodu, dodawany do wielu galaretek, soków owocowych i konserw rybnych. Benzoesan sodu w nadmiernych ilościach może podrażniać śluzówkę żołądka i jelit oraz powodować wysypki.
E300-E399 to przeciwutleniacze i regulatory kwasowości.
E400- E499: emulgatory, środki spulchniające, żelujące.
E500-E599: środki pomocnicze.
E600- E699: wzmacniacze smaku
E900-E999: środki słodzące, nabłyszczające i inne
E1000-E1999: stabilizatory,  zagęstniki i inne

Wiecie już jak czytać etykiety na produktach spożywczych, co oznaczają różne skróty, z jakimi dodatkami możemy mieć w ogóle do czynienia.
Czy jednak powinniśmy się ich bać?

Istnieją przecież normy, określające bezpieczne ilości, które mogą być dodane do produktu przez producenta. Te normy dotyczą jednak każdego produktu z osobna. Ile tak naprawdę spożywamy substancji dodatkowych z różnych produktów? Tego już nie wiemy, ciężko jest to też policzyć, bo producenci nie muszą podawać konkretnych ilości dodanych do produktu.

Dodatki do żywności niestety mogą być szkodliwe,
zwłaszcza spożywane w nadmiernych ilościach.

Warto zwrócić uwagę na dodatki często wywołujące  alergie lub nadwrażliwości :

Tartrazyna ( E-102 ) – występuje w warzywach konserwowych, napojach i zupach w proszku, dżemach.
Barwniki – najczęściej występują w likierach, winach, ikrze rybiej.
Benzoesan – napoje gazowane, majonez, marynaty.
Benzoesan potasu ( E-212) – napoje bezalkoholowe, musztarda, margaryna.

Wiecie już jak czytać etykiety na produktach spożywczych, czego unikać w sklepach. O tym jak pozbywać się dodatkowych substancji z warzyw i owoców przeczytacie tutaj.
Dajcie znać czy chcielibyście dowiedzieć się więcej na temat dodatków do żywności 🙂

---

•  Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia i Konsumentów. Komisja Europejska. Baza dodatków do żywności